วันอังคารที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

สระบุรี “แมลงวันยกทัพบุกชาวบ้าน!” ชาวบ้านหนองน้อย เดือดร้อนหนัก 10 ปีไม่มีวันสิ้นสุด ต้องกางมุ้งกินข้าว ใช้ชีวิตคล้ายอยู่ในคอกสัตว์ วอนหน่วยงานเร่งช่วยก่อนลุกลามเป็นปัญหาเชื้อโรค


            เมื่อวันที่27 พฤษภาคม 2568 กลายเป็นภาพที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสังคมไทยปี 2568 เมื่อชาวบ้านหมู่ 3 บ้านหนองน้อย ต.สองคอน อ.แก่งคอย จ.สระบุรี กำลังใช้ชีวิตท่ามกลาง “ฝูงแมลงวันนับล้านตัว” ที่บุกยึดบ้านเรือนแทบทุกหลัง บางรายถึงขั้นต้อง “กางมุ้งกินข้าว” เพราะแมลงวันบินตอมอาหารจนใช้ชีวิตแทบไม่ได้ ชาวบ้านเผย ปัญหานี้ “เรื้อรังมากว่า 10 ปี” แต่กลับไร้การแก้ไขจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง










            ผู้สื่อข่าวเดินทางลงพื้นที่ ได้พบกับ นางสุนีรัตน์ สิงห์สองคอน ชาวบ้านในพื้นที่ ซึ่งพาเดินชมบริเวณบ้าน พร้อมโชว์แผ่นกาวดักแมลงวันที่แปะเรียงรายนับสิบแผ่น และเต็มไปด้วยแมลงวันเกาะแน่นหนา เธอเล่าเสียงสะท้อนเต็มไปด้วยความท้อใจว่า “แมลงวันเยอะมาก บางครั้งมีกลิ่นเหม็นด้วย การใช้ชีวิตลำบากสุด ๆ มันมาตั้งแต่ตีสี่ แล้วมันจะมาช่วงที่ทำอาหารด้วย มันไม่ควรจะเยอะขนาดนี้ เราอยู่ร่วมกับมันไม่ได้เพราะมันคือแหล่งเพาะเชื้อโรค”  “กินข้าวก็ต้องย้ายเข้าไปในบ้าน บางทีกลางมุ้งกินเลย ตัวพี่เองก็กางมุ้งลวดไว้เลย เพราะกินข้างนอกไม่ได้แล้ว จากที่เคยนั่งกินข้าวนอกบ้าน สุดท้ายต้องย้ายมานั่งกินในห้องนอน”   “เขาให้เอาแผ่นกาวดักแมลงวันมาวาง พี่ก็วางค่ะ แต่ถามว่ามันช่วยมั้ย? พี่ว่ามันเป็นแค่การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ถามว่าโรงงานใหญ่ ๆ อย่างซีพี เขาทำยังไงถึงไม่มีปัญหากับชุมชน เราขายไก่ในราคาเดียวกัน แต่มาตรฐานควรจะเท่าเทียมกัน”    “อยากฝากหน่วยงานที่ดูแลให้เข้ามาดูแลจริง ๆ ค่ะ นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก แมลงวันเป็นแหล่งเชื้อโรค มันไม่ควรต้องให้ชาวบ้านทนอยู่อย่างนี้อีกแล้ว การแก้ปัญหาที่ฟาร์มทำเหมือนผู้ใหญ่ให้เงินเด็กไปซื้อขนม ไม่ใช่การแก้ที่ต้นเหตุเลย”




            ไม่เพียงแต่บ้านเรือน ชาววัดเองยังเดือดร้อน แม่ชีทองอยู่ จุ่นมีวง เล่าว่า

“เมื่อก่อนหนักกว่านี้อีก กินข้าวต้องเอามือปิดไว้ กินในมุ้งเลย เดี๋ยวนี้ดีขึ้นหน่อยเพราะมีห้อง แต่ถึงจะปิดมิดชิดแล้วก็ยังมีแมลงวันอยู่ เวลาจะเดินเข้าออกก็ต้องระวังตลอด คนแก่แบบพวกเราจะเดินจะลุกก็ยาก อยากให้หน่วยงานเข้ามาช่วยจริง ๆ เดี๋ยวนี้เขาก็เอามะม่วงมาล่อแมลงวันแล้วเอาไปทึ้งทิ้งนอกบ้าน มันลำบากจริง ๆ”


            เสียงสะท้อนยังมาจากทุกมุมของหมู่บ้าน นายสมชาย สังฆเกศ เล่าว่า

“แมลงวันนี่แหละปัญหาใหญ่ มันเข้าไปในบ้านทั้งที่ปิดประตูหมดแล้ว ฉีดยาอะไรก็ไม่หาย กลัวโรคมาก กินข้าวต้องกินตั้งแต่หกโมงเช้า พอสาย ๆ มากินไม่ได้เลย แมลงวันมันบุก สาเหตุก็น่าจะมาจากโรงไก่แถวนั้นแหละ ฝนตกทีหนึ่งกลิ่นก็ลอยมา”


            นายระนง วงษ์ทน อายุ 68 ปี อดีตพระภิกษุ กล่าวว่า

“ตอนอยู่ในวัด แมลงวันตอมกับข้าวพระจนต้องพัดออกตลอด ต้องรีบกินรีบลุก ตอนนี้สึกมาอยู่บ้านก็ยังเจอแมลงวันเหมือนเดิม เดือดร้อนเหมือนกัน กลัวโรคติดต่อ แล้วก็เห็นว่าโรงไก่เขาแจกไข่บ้านละ 10 ฟอง ไม่กี่วันก่อนนี่แหละ สงสัยให้เพื่อให้เงียบ แต่มันไม่ได้ช่วยอะไร คนก็ยังบ่นกันอยู่ดี”


            เสียงจากผู้ค้าก็สะท้อนภาพความทุกข์ ป้ารัตนา อายุ 58 ปี แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว กล่าวว่า

“ลำบากมากค่ะ ทั้งบ้านทั้งร้าน แมลงวันเยอะจนลูกค้าไม่อยากซื้อ เขากลัวเชื้อโรคไง เขามองว่ามันสกปรก ก็เข้าใจเขาเลยนะ เพราะแมลงวันมันตอมจริง ๆ ปีนี้ยิ่งเยอะผิดปกติ เขาว่าเพราะไก่ตายเยอะ แล้วก็เหม็นมาก ประชุมกันแล้วก็บอกจะบริหารจัดการใหม่ แต่พอประชุมเสร็จเงียบเลย ไม่รู้เขาทำอะไรหรือเปล่า ก็อยากให้หน่วยงานเข้ามาช่วยดูแลจริง ๆ”

            ต้นตอของปัญหานี้ ชาวบ้านเชื่อว่ามาจาก ฟาร์มไก่ขนาดใหญ่ในพื้นที่ ซึ่งช่วงกลางเดือนที่ผ่านมาเกิดเหตุ ไฟฟ้าดับ ทำให้ไก่ตายนับแสนตัว ซากไก่ที่ถูกฝังกลบอย่างไม่เรียบร้อย กลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์แมลงวันอย่างรุนแรง







            ผู้สื่อข่าวได้เข้าไปสอบถามที่ ฟาร์มไก่แก่งคอย 5 บริษัท แหลมทองฟาร์ม จำกัด พบกับ นายก้องภพ จ้อยฉิม ผู้จัดการฟาร์มคนใหม่ ซึ่งเพิ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคมที่ผ่านมา นายก้องภพยอมรับว่า“ปัญหานี้เกิดจากไก่ตายยกฟาร์มเพราะไฟดับจริง ตอนนี้เรากำลังดำเนินการแก้ไข ขอเวลาประมาณ 2 เดือนในการจัดการให้แล้วเสร็จ ผมเคยดูแลฟาร์มหลายแห่ง เคยเจอแมลงวัน แต่ไม่เคยเจอที่ไหนหนักขนาดนี้”

  แมลงวันที่ควรถูกจำกัดอยู่ในฟาร์ม กลับกลายเป็น “แขกประจำบ้าน” ของชาวหนองน้อยมานานนับสิบปีถึงเวลาหรือยังที่หน่วยงานที่รับผิดชอบจะยอมรับว่า “แผ่นกาวดักแมลงวัน” ไม่ใช่คำตอบของปัญหาเรื้อรังในวันนี้?


         ขณะที่ผู้สื่อข่าวได้พยามยาม ติดต่อผู้บริหาร อบต สองคอนโทรติดต่อทางโทรศัพท์ กับท่าน รองนายก อบต. อ้างว่าให้สอบถามปลัดอบต.  และ แจ้งนัดให้มาคุยที่ สำนักงาน อบต.    เมื่อ เข้าไปสอบถามที่องค์การบริหารส่วนตำบลสองคอน ? ปลัดอบต. หน้าห้องแจ้งว่าไม่ว่าง ติดคุยสายโทรศัพท์  นายก อบต. ไม่สามารถติดต่อได้  ท่าน รองนายก อบต. แจ้งนัดให้มาคุยที่ สำนักงาน อบต. แต่เมื่อไปถึงไม่พบตัวแต่อย่างใด





            แมลงวันที่ควรถูกจำกัดอยู่ในฟาร์ม กลับกลายเป็น “แขกประจำบ้าน” ของชาวหนองน้อยมานานนับสิบปีถึงเวลาหรือยังที่หน่วยงานที่รับผิดชอบจะยอมรับว่า “แผ่นกาวดักแมลงวัน” ไม่ใช่คำตอบของปัญหาเรื้อรังในวันนี้?



                                    ร.ต.สุประวีณ์ บุญธิคำ บรรณาธิการข่าว รายงาน

สัมภาษณ์   1.นางสุนีรัตน์ สิงห์สองคอน

2.เเม่ชีทองยุง จุมมีวง อายุ94ปี

3.นาย ชาย ชละเดช บ้านเลขที่56 ตำบลสองคอน

4.นาย ระนงค์ วงษ์ทน อายุ68ปี บ้านเลขที่27/4  (พึ่งสึกพระออกมาได้2วัน)

5.ป้า รัตนา  อายุ58ปี (เเม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว)   6.นายก้องภพ จ้อยฉิม ผู้จัดการฟาร์มคนใหม่

 



 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น